Rozdział 26 "Ty jestes moim tatą?"

*HARRY *

Dobra, jeszcze raz. Spróbujmy od początku, ach cholera jasna - wszystkie dokumenty na biurku znalazły się na podłodze. Ogarnij się Harry - powtarzałem w myślach te słowa jak mantrę. Od dobrych 3 godzin staram się znaleźć jakieś informacje na temat Rose i nic. Pytałem i pytałem, ale nikt nic nie wie, pozostaje mi przeprowadzić samemu śledztwo. Podeszłem do naszej obszernej biblioteki, ale to nie jest zwykła biblioteka, nie myślcie sobie. W każdej szufladzie mamy alfabetycznie poukładane nazwiska różnych osób. Naszych klientów, dłużników, nowych itp, a ponieważ Rose i Emily zalazły nam za skóre to ich akta również tutaj mamy. Otworzyłem szufladę z literką C. Nie, nie, nie, o jest - CALDER ROSE. Zamknąłem szafkę, usiadłem na krześle, a nogi położyłem na biurku tak jak i broń. Otworzyłem teczkę i zacząłem czytać, wszystko co tam pisało ja od dawna już wiedziałem, ale przed ostatnia strona wzbudziła moją ciekawość, a mianowicie imię, które się tam znajdowało.
SAMUEL "SAM" CALDER
ur. 17 czerwca ( pogłubiłam się w datach, więc wybaczcie, że nie ma tutaj roku)
Miejsce urodzenia: Honolulu, Hawaje
Pokrewieństwo: Syn
Inne informację: ...
Przeskakiwałem wzrokiem od słowa do słowa, mój wzrok zatrzymał się na dwóch słowach i przeskakiwał od jednego do drugiego - syn? data urodzenia, rok? Przecież to niemożliwe. Rose nie była w ciąży, chyba, że... Nie to chyba jakiś żart, potrzebuje więcej dowodów - powiedziałem do siebie na głos, nie wiedząc, że do gabinetu wszedł Louis.
- Na co potrzebujesz dowodów? - podszedł do mnie i położył rękę na oparciu krzesła
- Na to - podałem mu akta
- Ożesz ty, ty chyba nie myślisz, że...
- No właśnie Lou, tak myślę, tylko, że nie chce mi się w to wierzyć.
- Stary posłuchaj mnie, tu nie ma potrzeby szukania więcej dowodów, spójrz na datę urodzenia, na słowo syn i na to, że jakimś dziwnym trafem okoliczności Zayn też został ojcem, ma córkę i też nic o tym nie wiedział.
- Ale....
- Ja wiem, że to jest ciężkie do przyswojenia, musisz się z tym oswoić, a przede wszystkim pogadać z Rose.
- Lou? Ty dobrze się czujesz? Jesteś spokojny, a jak cię znam to powinieneś w tej sytuacji się na nas wydzierać, nie jesteś zły
- Zły? Ja jestem wściekły, ale po pierwsze El dała mi leki uspokajające, bo takto bym was zabił, a po drugie, to już sie stało i nie ma odwrotu
- Dzięki stary - podeszłem i go przytuliłem
- Dobra idź już, bo leki przestają działać
- Spoko to ja spadam
Kiedy dojeżdżałem do domu Rose, zdenerwowanie dawało o sobie znać, jestem zdenerwowany, rozdrażniony i wściekły. Ja nie chcę mieć dzieci, nienawidzę ich niańczyć, cały czas płaczą, chcą się bawić, trzeba się nimi zajmować, a nie ma się czasu dla siebie. Gdzie w tym wszystkim wypad do klubu z kumplami, gdzie co nocne zabawy z laskami i picie alkoholu? Nie mogę mieć dzieci, nienawidzę ich, to nie dla mnie, gdybym wiedział, że jest w ciąży to na pewno kazałbym ją jej usunąć. Nie ma ciąży, nie ma dziecka, nie ma problemów. Wysiadłem z samochodu i zdeterminowany szedłem w kierunku drzwi.  Zadzwoniłem jak na kulturalnego faceta przystało i czekałem aż otworzy drzwi, po chwili ujrzałem z nich Rose.
- Witaj kochanie
- Czego chcesz?!
- Porozmawiać
- Z tego co wiem, to nie mamy żadnych tematów do rozmów
- Ależ mamy, a kluczowym jest on - pokazałem palcem na małego chłopca, który chował się za nogami Rose, ona spojrzała na mnie z chęcią mordu w oczach - Chyba nie chcesz, żeby sąsiedzi widzieli jaki potrafię być stanowczy w stosunku do ciebie, - na moje słowa, Rose odsunęła się, dając mi tym samym miejsce do wejścia. Wszedłem do salonu i ponownie jak ostatnim razem wziąłem do ręki ramkę ze zdjęciem Rose i Sama. - To chcesz mi coś powiedzieć? - zapytałem jak na razie opanowanym głosem
- To ty chciałeś rozmawiać - słychać było w jej głosie, że jest wściekła, czyli jest nas już dwójka
- Tak zgadza się, a więc pozwól, że przejdę do rzeczy. ZAMIERZAŁAŚ MI DO CHOLERY JASNEJ POWIEDZIEĆ, ŻE JESTEŚ W CIĄŻY I ZOSTANĘ OJCEM? MIAŁAŚ W SOBIE TEGO BACHORA A JA NIC O TYM NIE WIEDZIAŁEM?!!!!!!!!!! - cały czas patrzyłem na Rose, milczała, kiedy chciała coś powiedzieć zauważyłem, że mały delikatnie ją szturcha na co ona ukucnęła przy nim.
- Kim jest ten pian? Dlacego on tiak ksycy?
- Sam, idź do swojego pokoju, mama zaraz przyjdzie i ci wszystko wyjaśnij ok?
- Njapewno?
- Tak - odpowiedziała, a ten pobiegł.
- No słucham, moja cierpliwość się kończy - byłem zły, nie to mało powiedziane, ja byłem wściekły.

- Po pierwsze nie drzyj się tak jak stare prześcieradło, bo mi syna straszysz, a po drugie co ty sobie myślisz, co? Że po tym wszystkim co mi zrobiłeś, jak mnie potraktowałeś, przybiegnę do ciebie i powiem ci, że będziesz ojcem? Nie nadajesz się na ojca. Tak Samuel jest twoim synem, ale tylko w więzach krwi. Co byś zrobił gdybym ci powiedziała, co?
- Kazał bym ci ją usunąć - odpowiedziałem spokojnie i zgodnie z prawdą
- No właśnie, bydlak i świnia z ciebie, nie człowiek. Po co tutaj przyszedłeś, co? Żeby namącić mi znów w głowie? Nie masz prawa tutaj być, nie zbliżaj się do mnie i do Sama, nie chcę cię znać, rozumiesz?
- Nie zabronisz mi niczego Rose, jesteś moja, mam więcej praw od ciebie, mogę więcej od ciebie. Ty nic nie możesz, a przede wszystkim nie zabronisz mi się do ciebie zbliżać - po tych słowach podeszłem i wpiłem się w jej usta. Była zszokowana, ale ja byłem jeszcze bardziej zszokowany, kiedy odwzajemniła pocałunek. Nagle oderwała się ode mnie i poczułem ból na policzku.
- Wynoś się
- Tak jest księżniczko, jak sobie życzysz, ale nie zapominaj, że należysz do mnie, a odwzajemniając

pocałunek pokazałaś mi, że nadal coś do mnie czujesz - powiedziałem i wyszedłem z domu. Podszedłem do auta, które zaparkowałem jakieś 2 domy dalej, otworzyłem drzwi, usiadłem i włożyłem kluczyki do stacyjki. Nie zamykając drzwi, oparłem głowę o zagłówek i zamknąłem oczy analizując sobie wszystko w głowie. Nagle poczułem jak coś mnie delikatnie ciągnie za nogawkę spodni, otworzyłem oczy i spojrzałem na tego ktosia, a moim oczom ukazał się Sam, który ciągnął mnie, by zwrócić na siebie uwagę. Chciałem się już coś odezwać, kiedy usłyszałem ten mały chłopięcy głosik.
- Ty jestes moim tatą? - zapytał, a mnie zamurowało.

....................................................................................................................
Hej! Witam was ziemianie z nowym rozdziałem. Mam nadzieję, że się podoba. Oto i reakcja Hazzy. Dzisiaj cały rozdział z perspektywy Hazzy, dlatego taki krótki. W następnym rozdziale......, a co ja będę wam zdradzać, powiem tylko, że też będzie się dziać. Mam nadzieję, że się podoba, bo mnie tak sobie, ale opinię pozostawiam wam. Pozdrawiam 
Za wszelkie błędy przepraszam, nie jestem w stanie wszystkiego ogarnąć, mam nadzieje, że wybaczycie. Wszystko co tutaj jest pochodzi z mojej głowy, więc może coś się nie zgadzać, bo mogę zapomnieć, więc jeszcze raz przepraszam.
CZYTASZ= KOMENTUJESZ